Nowoczesne laserowe usuwanie zaćmy (fakoemulsyfikacja z użyciem lasera femtosekundowego) to nie tylko sposób na przywrócenie przejrzystości soczewki oka, ale również szansa na skorygowanie astygmatyzmu. Warunkiem skuteczności jest jednak odpowiedni dobór metody i soczewki wewnątrzgałkowej, a także precyzyjna kwalifikacja przedoperacyjna.

Jak koryguje się astygmatyzm podczas operacji zaćmy?

Podczas zabiegu zaćmy można jednocześnie wykonać korekcję astygmatyzmu. W praktyce stosuje się trzy główne techniki:

  • soczewki toryczne – implanty wewnątrzgałkowe o wbudowanym cylindrze, które neutralizują astygmatyzm rogówkowy,
  • nacięcia relaksacyjne (LRI – Limbal Relaxing Incisions) – delikatne, precyzyjne cięcia w obwodowej części rogówki, które zmniejszają jej krzywiznę w określonym południku,
  • femto-astigmatotomy – wariant LRI wykonywany laserem femtosekundowym, zapewniający większą dokładność i przewidywalność efektu.

Laserowe usuwanie zaćmy umożliwia komputerowe zaplanowanie i wykonanie takich nacięć z dokładnością do mikrometra, co zwiększa szansę na uzyskanie idealnego kształtu rogówki po zabiegu.

Kwalifikacja do soczewki torycznej

Nie każdy pacjent z astygmatyzmem jest kandydatem do soczewki torycznej. O kwalifikacji decydują:

  • moc cylindra – zazwyczaj od 0,75 dioptrii wzwyż,
  • regularność astygmatyzmu – rogówka musi mieć przewidywalny, symetryczny kształt (ocenia się to w topografii),
  • stabilna oś astygmatyzmu – bez znacznych fluktuacji w pomiarach,
  • brak innych patologii rogówki (np. stożka).

Podstawą planowania zabiegu są dokładne pomiary: biometria optyczna, keratometria i topografia rogówki. To one pozwalają dobrać soczewkę toryczną o odpowiedniej mocy i zaplanować jej rotację w oku z dokładnością do 1°.

Kiedy laserowe usuwanie zaćmy rozwiązuje astygmatyzm?

Jeśli astygmatyzm wynika głównie z nieregularnej krzywizny rogówki i jest regularny, zastosowanie soczewki torycznej lub precyzyjnych nacięć relaksacyjnych może całkowicie go zniwelować. W takich przypadkach pacjent po zabiegu nie potrzebuje okularów do dali – wzrok jest stabilny i ostry.

Jednak nie każdy przypadek jest idealny. W niektórych sytuacjach – np. przy astygmatyzmie nieregularnym, resztkowym po wcześniejszych operacjach czy w oczach z suchością rogówki – pozostaje niewielki „resztkowy” astygmatyzm, który może wymagać późniejszej korekty okularowej lub laserowej.

Co wpływa na ryzyko resztkowego astygmatyzmu?

Nawet najlepiej zaplanowany zabieg może przynieść minimalne odchylenia, wynikające z:

  • suchości oka i niestabilności filmu łzowego (zniekształca pomiary przedoperacyjne),
  • procesu gojenia – różnice w napięciu rogówki mogą zmieniać oś astygmatyzmu,
  • rotacji soczewki torycznej w torebce pooperacyjnej,
  • mikroróżnic w cięciach chirurgicznych lub niewielkich przemieszczeń implantu.

Dlatego po zabiegu kluczowe są kontrole stabilizacji osi i pozycji soczewki, szczególnie w pierwszym miesiącu.

Rola dokładnych pomiarów i reoptymalizacji

Sukces zabiegu zależy w dużej mierze od jakości pomiarów wykonanych przed operacją. Biometria optyczna, topografia i aberrometria dostarczają danych o krzywiźnie, osi i mocy rogówki.
Podczas samego zabiegu laserowe systemy (np. z obrazowaniem na żywo) umożliwiają reoptymalizację planu w czasie rzeczywistym, co pozwala chirurgowi skorygować ewentualne odchylenia i uzyskać maksymalną precyzję osiową.

Alternatywy dla soczewek „premium”

Nie każdy pacjent decyduje się na soczewkę toryczną – głównie z powodów finansowych. W takich przypadkach astygmatyzm można później skorygować za pomocą:

  • okularów cylindrycznych,
  • soczewki kontaktowej torycznej,
  • drobnej korekty laserowej (LASIK, PRK) po zagojeniu oka.

Takie rozwiązania są tańsze, choć nie eliminują potrzeby noszenia korekcji optycznej od razu po operacji.

Koszt a korzyści – rozmowa o oczekiwaniach

Soczewki toryczne i zabieg laserowy są klasyfikowane jako opcje „premium” – oznacza to wyższy koszt, ale też większą szansę na pełną niezależność od okularów. Kluczowe jest jednak realistyczne omówienie oczekiwań pacjenta:

  • czy celem jest całkowita rezygnacja z okularów,
  • czy dopuszczalna jest korekcja okularowa do czytania,
  • czy pacjent akceptuje różnice w kosztach (soczewki toryczne są zwykle 2–3 razy droższe od standardowych).

Rzetelna rozmowa przed zabiegiem pozwala dobrać strategię, która najlepiej równoważy komfort widzenia, koszty i oczekiwania.

Podsumowanie

Laserowe usuwanie zaćmy może skutecznie rozwiązać astygmatyzm, ale tylko wtedy, gdy zostanie prawidłowo zaplanowane i wykonane z użyciem odpowiednich narzędzi – soczewek torycznych, precyzyjnych cięć lub technologii femtosekundowej.
Nie każdy pacjent uzyska pełną wolność od okularów, lecz dzięki postępowi w chirurgii refrakcyjnej możliwe jest dziś osiągnięcie wyjątkowej jakości widzenia i stabilności optycznej – często lepszej niż przed rozwojem zaćmy.

Czy chcesz, żebym przygotował tabelę porównującą soczewki standardowe vs toryczne (premium) – z opisem różnic, zalet i kosztów?